Ο περιορισμός στο σπίτι λόγω της πανδημίας στους περισσότερους δημιουργεί συναισθήματα απογοήτευσης, θυμού, απόγνωσης. Αναγκάζονται να μειώσουν τις μετακινήσεις τους, να εργάζονται από το σπίτι και να τερματίσουν τις εξόδους διασκέδασης.
Πως είναι η καραντίνα μέσα από τα μάτια του χρόνιου ασθενή;
Τα άτομα με χρόνιες παθήσεις βιώνουν τον περιορισμό στο σπίτι πριν ακόμη τον ζήσουμε όλοι εμείς. Εξαιτίας της χρόνιας κατάστασης υπάρχουν μέρες που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Η πεσμένη διάθεση και οι πόνοι δεν τους επιτρέπουν να επισκεφτούν ακόμη και το γιατρό ή το φαρμακείο.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου εργαζόμενοι λόγο της ασθένειας απουσιάζουν από την εργασία τους αρκετά συχνά είτε για να επισκεφθούν το γιατρό τους, είτε γιατί το σώμα τους δεν τους το επιτρέπει. Αποτέλεσμα αυτού οι εργοδότες να μην δείχνουν κατανόηση και να τους απολύουν.
Μια δίκαιη κοινωνία με ευκολίες διαβίωσης για τον κάθε άνθρωπο
Εδώ και πολλά χρόνια τα άτομα με χρόνιες ασθένειες διεκδικούν από την κοινωνία ευκαιρίες διαβίωσης προσαρμοσμένες στα δικά τους μέτρα. Όπως η εργασία από το σπίτι, η προτεραιότητα σε χώρους όπως το σουπερμάρκετ, τράπεζες και φαρμακεία, καθώς και η επικοινωνία με γιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας μέσω της διαδικτυακής επικοινωνίας. Κατά κύριο λόγο διεκδικούν σεβασμό και κατανόηση της κατάστασής τους.
Τα σημερινά δεδομένα έδωσαν την εύκαιρα στη κοινωνία και στους εργοδότες να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα της ευελιξίας στον τρόπο λειτουργίας και τις διεξαγωγής εργασιών καθώς και την διαφύλαξη και τη προστασία της υγείας, ειδικά των ευάλωτων ομάδων.
Ποιος θα είναι ο δικός σου ρόλος;
Είναι η στιγμή που πρέπει ο κάθε χρόνιος ασθενής να νιώσει μια εσωτερική δικαίωση και να αδράξει της ευκαιρίας του εγκλεισμού να ακουστεί η φωνή του, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του τύπου και των κοινωνικών συνόλων.
Οι αλλαγές που έφερε ένας ιός στο παγκόσμιο, όπως είναι η τηλεργασία, η ενδυνάμωση του συστήματος της υγείας προς όφελος των ευάλωτων ομάδων και η ευαισθητοποίηση του κόσμου για την διαφύλαξη της δικής του υγείας και του συνανθρώπου του, να γίνουν τρόπος ζωής για όλους.